Creatief met: breien

Sommige mensen zijn goed met hun hoofd, anderen met hun handen en sommigen hebben het geluk dat zij in allebei goed zijn. Ik hoor eerder tot de eerste categorie. Als het op creativiteit aankomt, kan ik veel bedenken. Ik heb een rijke fantasie en heb onnoemelijk veel ideeën van dingen die ik zou willen maken of doen. Veel plannen om iets te dóen  zijn nog wel uitvoerbaar, dat lukt me nog. Helaas lukt het me vaak minder goed om iets te maken, misschien ben ik er te ongeduldig voor, misschien heb ik het gewoon niet in de vingers en zal ik dat ook nooit krijgen, of misschien ben ik gewoon te onhandig.

Zo leek het me ontzettend leuk om te leren breien, een jaar of zes geleden. Sommige mensen vonden breien iets sufs, maar in mijn vriendenkring was (en is) breien niets om je voor te schamen. Het leek mij zo leuk om zelf een sjaal te breien, een in de goede kleur, van een prettige wol/katoen en een fijne lengte. Mijn moeder, E., was lichtelijk verbaasd toen ik haar vertelde dat ik graag wilde leren breien, maar ze pakte haar breitas, twee breipennen en een bol katoen. Ook legde ze me graag uit hoe dat dan ging, breien. Vol goede moed begon ik aan een proeflapje. E. was niet alleen verbaasd over het feit dat ik wilde leren breien, maar ook over het feit dat ik nog niet kon breien. Ze dacht dat ik dat op de basis- of middelbare school toch wel geleerd zou moeten hebben. Op mijn basisschool dachten ze anders over dit soort dingen. Bij handvaardigheid leerden we gutsen en zeefdrukken, we konden letters zetten, knutselden met klei en waren creatief met ecoline. Handwerken en dit soort dingen leerden de meisjes wel thuis, dachten ze. Wel was er een ouder die de jongens in de klas leerde breien en naaien. Achteraf gezien had ik dit ook graag geleerd, maar het was nu eenmaal niet anders op school.

Op mijn middelbare school had je best veel creatieve vakken, ongeveer een half jaar lang kreeg je vakken zoals; handvaardigheid, hout en metaal, drama, muziek, textiele werkvormen en koken. Het half jaar dat ik textiele werkvormen kreeg heb ik wel een aantal dingen gefabriceerd, maar echt veel hulp van de docent kreeg ik niet. Geen idee of ik hier niet naar durfde te vragen of dat ze niet zag dat ik weinig basiskennis had.  Maar goed, ik was dus bezig met een proeflapje, liet regelmatig een steek vallen en was dan gefrustreerd als ik het weer uit moest halen. De frustratie was niet het ergste, ik kreeg ook pijn van het breien. In de periode dat ik wilde leren breien, kreeg ik namelijk ook last van RSI-klachten. Er zijn allerlei verschillende namen voor, maar feit is dat ik pijn had in nek, schouders en armen. Dat kreeg ik bij het computeren (voornamelijk voor de studie), maar ook bij andere activiteiten, zoals breien. Heel snel na die eerste avond heb ik het proeflapje dus opgeborgen bij E. haar breispullen. Ook toen mijn pijnklachten minder werden na rust en allerlei therapieën heb ik het nooit op durven te pakken.

Toen ik het blog van Sascha onder ogen kreeg begon het toch weer een beetje te kriebelen. Ik ben nog steeds niet begonnen, maar ze wilde me wel een middag wat leren. Ik heb haar aanbod nog niet aangenomen en zou niet weten waar ik zou willen beginnen, ze kan namelijk niet alleen breien, maar ook haken, stempels maken, je kunt het zo gek niet bedenken en ze maakt het. Allemaal technieken die me leuk lijken om te kunnen. Om mee te doen aan een swap lijkt me ook heel leuk. Als je je aanmeldt moet jij iets voor iemand maken en iemand anders moet iets voor jou maken.  Ik houd wel van dat soort verrassingen. Ik weet niet of dat zou opwegen tegen de zenuwen of iemand mijn creaties wel leuk zou vinden. Binnenkort ga ik toch maar een afspraak maken met Sascha om iets van haar te leren. 🙂 Tot die tijd hoop ik dat ik een van haar zelfgemaakte creaties van haar cadeau krijg of ga ik shoppen bij een webwinkel, zoals etsy, waar je handgemaakte spullen kunt kopen en verkopen. 

Had ik al kunnen breien, dan had ik mee kunnen doen aan de grappige actie van Innocent. De bedoeling is/was om een mutsje te breien voor een flesje Innocent. Voor elk verkocht flesje (in november) doneren ze twintig cent aan kerstdiners van het Nationaal Ouderenfonds, zodat ouderen geen eenzame kerst hoeven te vieren. Een slimme manier om zichzelf beter in de markt te zetten. Veel mensen waarderen het als een commercieel bedrijf zich verbindt aan een goed doel. Een minpuntje hieraan vind ik dat het vaak onoverzichtelijk is hoeveel geld er naar het goede doel gaat. Nu is het duidelijk dat er twintig cent per flesje naar het doel gaat. De prijs per flesje weet ik niet uit mijn hoofd, maar vaak lijkt de donatie in verhouding tot de prijs van het product erg weinig.

Een actie van Save the Children, brei voor India kreeg in het julinummer van IS (blad over ontwikkelingssamenwerking) behoorlijke kritiek. Er zijn 200 000 mutsjes gebreid voor baby’s in India, als mensen een gratis mutsje ophalen krijgen ze gezondheidsvoorlichting. Kritiek was dat baby’s in India helemaal geen mutsjes nodig hebben en dat mensen beter tijd en geld kunnen investeren in gezondheids- en educatieprojecten. In het artikel werd vermeld dat mensen die de babymutsjes breiden juist het idee hadden dat ze nuttig bezig waren. Er werd enorm veel gebreid in verzorgingstehuizen en het bracht mensen samen.

Wildbreien in Ramallah (Foto door: Merijn de Jong)

Mocht ik ooit echt het breien onder de knie krijgen, dan kan ik wellicht ook meedoen aan een ‘nieuwe’ rage. In 2009 al gespot in Ramallah, Westelijke Jordaanoever, wild breien, urban knitting, guerilla knitting, yarn bombing. Er zijn verschillende namen voor, maar het is inpakken van elementen op straat, zoals lantaarnpalen, bomen, bankjes, standbeelden en dergelijke. Een fenomeen dat het soms wat grijze straatbeeld opfleurt. Het lijkt erg eenvoudig, maar er gaat natuurlijk best wat tijd inzitten. Het is in ieder geval redelijk eenvoudig weg te halen en het ziet er gewoon heel vrolijk uit. Iets waar ik heel blij van kan worden. Zeker als het weer vroeg donker wordt en de lucht zo grauw en grijs is, dan maken de vrolijk gebreide ‘jasjes’ me blij. Hier een voorbeeld van een blog over wildbreien.